maandag 27 april 2009

'Twee medailles ..... '

Zo begon de eerste zin van mijn verslag over mijn Rookie optreden tijdens de Classic Cup in Kampen. Tot mijn grote verbazing en natuurlijk ook vreugde overkwam het me een tweede keer, ditmaal bij Slotraceclub De Bunker in Drachten.Willem S. (Scrapitz) had besloten dit toernooi met een Lola T70 van het Frog Racing Team (standaard dichte klasse) uit te komen en won - terecht - de Concours d'elegance.Ik had beide Porsches 917K naar Drachten meegenomen, maar al na een paar ronden werd duidelijk dat de Gulf #2 zich op dit circuit beter thuis voelde. Op zich wel weer bijzonder, aangezien de Gesipa met de snellere motor op mijn thuisbasis met gemak twee tot drie tienden sneller was.Over het circuit van De Bunker gesproken, de heren in Friesland mogen trots zijn op dit schitterende stukje asfalt. Tevens was goed te merken dat Leo en Willem veel tijd en energie in de baan hadden gestoken om deze in perfecte conditie te krijgen. Chapeau heren, dat heeft jullie ongetwijfeld veel bloed, zweet en tranen gekost, maar het resultaat was er dan ook naar.Als ik dan toch bezig ben met het uitdelen van complimenten, de inzet van de organisatoren van de Classic Cup lijkt soms ook onuitputtelijk. Max kon met een geleende Slot it Ferrari 312PB van Frank meedoen aan dit toernooi en voor de zekerheid had Jan zijn extra regelaar ook al meegenomen.Jan staat hier alweer te schroeven aan de Porsche van Martijn. Hij is koud een minuut binnen en heeft niet eens de tijd genomen zijn jas uit te doen. Daarnaast zijn beide heren druk met de Technische Keuring en alle navernante zaken. Heren, ook jullie bedankt voor jullie enthousiasme. Het maakt de Classic Cup een leuk, sportief en spannend evenement.Tijdens de kwalificatierace stond het team Twente (Max, Ferry, HenkG en ondergetekende) schouder aan schouder. Henk ging zeer voortvarend van start en waar ik de eerste stints met moeite de drie rode Ferrari's uit de Modified klasse bij kon houden, had Henk zijn ritme vanaf het begin al goed te pakken. Helaas werd hij ongewild deelgenoot van een frontale crash. Zijn F312PB is die klap nooit helemaal te boven gekomen.Max en Ferry konden ook behoorlijk goed meekomen in al het race geweld. Stints van 17 ronden waren geen uitzondering, maar ook bij hen sloeg het noodlot toe. Bij Max liep tijdens de Finale races een wiel vast, hetgeen uiteraard tijd kost. Ferry maakte het nog bonter en liet een compleet achterwiel van de as lopen. Gelukkig voor Ferry gebeurde dit vrijwel aan het einde van de heat, maar het kostte hem toch een ronde of drie. Beide wielproblemen konden worden opgelost, zodat voor beide de race tot op het einde kon worden voortgezet.Zelf duurde het ongeveer twee stints voordat ik tijdens de kwalificatie lekker in het ritme zat. Daarnaast kreeg ik nog een serieus probleem voor mijn kiezen. In baan 1 trilde een schroefje uit de carrosserie, zodat met half losse en klapperende kap de heat werd voortgezet. Tevens miste ik op dat moment volledig de remwerking, dus dat werd even overleven. Na een kleine reparatie bleek alles weer pico bello voor elkaar en werden de rondetijden ook steeds beter.Leo had naast een schitterend gebouwde Ford GT40 tevens een perfecte set-up gevonden bij deze Fly uit de standaard dichte klasse. Uiteraard had Leo het voordeel van een thuiswedstrijd, maar hij wist wel als snelste uit de kwalificaties te komen met ruim twee ronden voorsprong op de nummer twee (Modified). In mijn ogen staat dat gelijk aan een overwinning van een LMP2 op een LMP1.De hele dag werd hard gestreden door de twintig deelnemers en hoewel de computer een paar maal dreigde te crashen, bleef Willem er ontspannen bij.
In de Finale ging het uiteindelijk om Leo met zijn Fly Ford GT40 en Sebastiaan met de Ferrari 312PB. De druk op Leo om te winnen werd behoorlijk opgevoerd. Voor veel geld werden weddenschappen afgesloten en dit werd hem ook fijntjes meegedeeld. Leo liet zich echter niet gek maken en koel en berekenend reed hij zijn 'Stars and Stripes' naar de overwinning.Waarom mocht ik dan twee Medailles in ontvangst nemen? Mijn Fly Porsche 917K eindigde in de standaard Dichte klasse achter Leo en Willem, dus (wederom) een derde plek. Mijn doelstelling voor deze Classic Cup heb ik ook gehaald. In Kampen eindigde ik als 23e algemeen en dit heb ik weten te verbeteren tot een achtste positie.De tweede Medaille is ook een hele bijzondere. Het was voor het eerst in de geschiedenis dat bij SRC De Bunker een open toernooi plaats vond. Vanwege dit heuchelijke feit kregen alle deelnemers een aandenken in de vorm van een medaille uitgereikt. Ik vond het een hele eer op deze fantastische baan te mogen rijden en een volgende keer ben ik maar wat graag weer van de partij.

zaterdag 25 april 2009

NSR Porsche 917K

Misschien moet het er toch maar eens van komen, want ...

... zo'n NSR Porsche 917K is toch ook wel heel erg mooi !

dinsdag 21 april 2009

Hobby in het Kwadraat

Eén van de leuke aspecten van het 1/24 slotracen is de grote verscheidenheid aan automodellen. Hoewel ik de intentie had het slechts bij SLP Group C slotcars te houden, kon ik de eBay auction met de Opel Kadett C2 Coupé GT/E niet weerstaan.Met een vergelijkbare Coupé in de stalling is het natuurlijk ontzettend leuk ook op schaal met deze fantastische Opel te kunnen toeren. Toptijden zullen met deze GT/E niet worden gereden, maar het gaat dan ook vooral om de funfactor.Het gewicht van de slotcar bedraagt 219 gram - ter vergelijking: de rode Jaguar slechts 203 - en de meetlat geeft een spoorbreedte aan van 60mm tegenover 84mm van de Kat. De lexan carrosserie staat op een Plafit chassis en de aluminium velgen hebben kunststof inserts.De andere GT/E in beeld is van Bburago en heeft dezelfde schaal maar oogt ietsje groter. Dit wordt grotendeels veroorzaakt door optisch bedrog. Het statische model staat namelijk hoger op de wielen. In lengte scheelt het slechts enkele millimeters.De voorbanden zijn verlijmd en de kleine Opel wordt op de achterwielen inline aangedreven. Ik proef het nu al; de goede oude drift- en scheurtijden van weleer gaan terugkomen, maar dan zonder de gewraakte flitskasten.

donderdag 16 april 2009

Classic Cup Testavond

Om een beetje gevoel te krijgen voor schaal 1 op 32, had ik Max en Ferry uitgenodigd rubber te leggen op het plastic van Circuitpark Le Grenier. Ferry vatte de term Classic Cup nogal ruim op en plaatste een fraaie Scalextric Austin Healey 3000 op de baan. Hoewel in zeer goede staat leek het ons toch beter op een wat recenter model over te stappen.Daarna waande mijn fototoestel zich in de zwart-wit periode en ofschoon sfeervol, heb ik zeker een half uur nodig gehad deze functie op mijn toestel te resetten.Uiteindelijk kon dan toch geraced worden met magneetloze slotcars. Ferry was al vergevorderd met zijn Slot It Ferrari, maar de Classic van Max was nog niet voorhanden, zodat hij kilometers mocht afleggen met de Slot It New Man Porsche 956c.Schaal 1/32 is natuurlijk hele andere koek, dus wilde het wel eens voorkomen dat een inschattingsfout werd gemaakt in de Chicane vóór de Goodwood .......... ín de Goodwood .......... en ná de Goodwood Chicane. De toeschouwer heeft er in ieder geval genoeg hoofdpijn aan over gehouden. Aan inzet en concentratie ontbrak het bij Max allerminst en hij wist er zelfs nog een lage 8 uit te persen.Ferry had zich - na het laatste bezoek aan Circuitpark Le Grenier - ditmaal zeer goed voorbereid door een kleine driepoot mee te nemen. Het verbetert natuurlijk wel het totale overzicht op de baan en na een bandenwissel op zijn Ferrari van P2 naar P3 en wat fietspoetsolie, vlogen de rondetijden omhoog.In het teken van de Classics wist Ferry ook nog een magneetloze Ninco Mercedes met een NC2 uit zijn racekoffer te toveren. Hoewel de Benz qua topsnelheid niet echt kon overtuigen, lag de Ster wel als een huis op de baan.De rondetijden waren helemaal bijzonder te noemen, getuige onderstaande foto.Misschien ook iets om eens over na te denken, een oude NC2 magneetloze raceklasse? Plannen genoeg, eerst maar eens de focus leggen op de Classic Cup. Wederom is vooruitgang geboekt, maar het kan nog altijd beter en sneller. Nog tien dagen te gaan !

vrijdag 10 april 2009

Classic Cup voorbereidingen

De Classic Cup in Drachten begint te naderen en als ik de berichten van een aantal Bloggers (uit die regio) mag geloven, wordt al driftig gebouwd en getest. Tijd dus om zelf ook met de preparaties te beginnen.De doelstelling is (maar misschien was) om twee Porsches 917K gereed te krijgen. De Gulf Porsche, welke vorig seizoen in Kampen zelfs nog twee medailles in de wacht wist te slepen, is al in een vergevorderd stadium. Toch valt vast nog veel te verbeteren als geëindigd wordt als 23e van de 26 deelnemers tijdens die Classic Cup.Het interieur van de carrosserie is flink onder handen genomen, hetgeen resulteert in een kapgewicht van 26 gram en een beetje. Het chassis is geheel vrij gemaakt van lood, schoongemaakt en opnieuw voorzien van minder gewicht op een andere positie.Tevens hebben de voorbanden veel werk gekost. De Slot It ZO's kwamen vorig jaar niet door de technische keuring, dus is voor een arbeidsintensieve oplossing gekozen. De eerste testresultaten zijn bemoedigend.Op de achterwielen zijn nieuwe P3's gemonteerd - hetzelfde compound als uitgereikt gaat worden - en na fine-tuning op de tweede testavond kon een 8.239 genoteerd worden. Deze tijd is bijna twee tiende sneller dan de vorige configuratie.Met de Gesipa wil het niet echt vlotten. De Slotdevil inserts zijn op de achtervelgen passend gemaakt, maar ook dit was behoorlijk tijdrovend. De buitenste rand moest handmatig weggeschuurd worden.Een likje verf op de wielbout en de achterwielen zien er strak uit. De voorwielen zijn nog kleiner, dus dit wordt nog langer schuren. Hetzelfde geldt voor de voorbanden, dit wordt een herhaling van de Gulf Porsche 917K.Een bijkomend probleem is het kapot draaien van de steunen aan de carrosserie geworden. Eentje heb ik met een aluminium buisje weten te redden, maar de ander is compleet vergruisd.Of dit het gevolg is van de combinatie secondenlijm en kunststof is mij niet bekend, maar of dit nog te repareren valt, is maar de vraag.

zondag 5 april 2009

Houston, we've got a problem !

Zaterdag reed ik mijn tweede SLP toernooi bij de Speedway in Reken. Max had mijn rode Jaguar opnieuw geprepareerd en dat was goed te merken. Tijdens de training lag de slotcar al als een huis op de baan.Der Wolfgang had in de laatste vier weken ook niet stil gezeten, maar dan doel ik op het onderkomen van het circuit. De grote witte muur was inmiddels voorzien van behang met een door hemzelf ontworpen decoratie. De Ferrari's en Maserati's had hij gefotoshopt op een slotracecircuit en dit levensgroot laten afdrukken. Het resultaat is indrukwekkend.De faam van Max als goede sleutelaar rijkt ook tot over de grens. De Jaguar van Christian dweilde over de baan en kwam geen bocht fatsoenlijk door. Aan Max werd door de Rennleitung gevraagd nog iets van dit niets te maken.De kwalificatie - de solorit op baan vier - ging me ditmaal zeer goed af met een lage 6.2 op de klok. Zo'n snelle ronde had ik nog niet eerder in Reken gereden en dit leverde me uiteindelijk een tweede startpositie op. Max' kwaliteiten liggen op eenzame hoogte en als laatste starter van het veld, wist hij al in de eerste ronde, let wel: dat is de ronde beginnend vanuit stilstand, de tweede positie op te eisen. De tweede ronde werd een strakke 6.0, dus was hij - zoals ook wel enigszins verwacht - de snelste van het deelnemersveld.De startposities voor de SLP Sprint lagen door de kwalificatie vast en het zou een strijd gaan worden om de tweede plaats tussen Bert, Christian en ondergetekende. De rondetijden scheelden elkaar niet veel tijdens de zes maal drie minuten race, waardoor het deslotten het verschil zou gaan maken. Christian reed erg snel, maar crashte met zijn barrel te vaak. De gehele Sprint race bleef ik in de baan tegenover twee ontsporingen van Bert.Met een overwinning van Max en een tweede plaats voor mij - het eerste podium bij SLP racen - was Nederland weer sterk vertegenwoordigd in de top.Die Rennleitung (Wolfgang) besloot voor de SLP Langstrecke wedstrijd twee maal over zes keer vijf minuten te racen. De eerste heats gingen zeer voorspoedig. Bert wist ik goed op afstand te houden en zelfs wat voorsprong op te bouwen. In de derde heat begon de rode Jaguar toch wat te piepen. Het weggedrag bleef op dat moment gelijk, dus had stoppen geen zin. In de laatste minuut werd het gepiep toch steeds heftiger en bij het aftellen van de laatste tien seconden begon de achterkant zelfs te zwabberen.De heat had ik wel overleefd maar, na bestudering van de slotcar, de keramische wiellagers van de achteras niet. Kennelijk was een kogeltje tijdens de race beschadigd geraakt, waardoor deze de gehele lager stuk liet lopen. De as kon daardoor vrij bewegen aan één zijde van de ophanging, met als resultaat dat de bok aan de andere kant ontwricht raakte. Max kon gelukkig de Jaguar voorzien van twee andere bokken en nieuwe keramische aslagers, zodat ik terug kon komen in de wedstrijd, helaas wel met een 5% penalty aan de broek.Terug in de race werd het eerst zaak weer vertrouwen op te bouwen met de rode Jaguar en het ritme zien te hervinden. De wedstrijd had namelijk nog vijfenveertig minuten te gaan en net als bij het echte endurance racen kon gedurende de wedstrijd nog genoeg gebeuren. Het was bijzonder hoe weinig vanaf dat moment gecrasht werd. De concentratie van de coureurs was tijdens de gehele wedstrijd enorm en in een uur tijd kwamen slechts een twintigtal 'terror'-momenten voor.Alles draaide dus om de snelle rondetijden èn in het slot blijven. Na zestig raceminuten bleken Bert en ik in dezelfde ronde geëindigd te zijn. Bert lag echter een halve baan voor en door mijn 5% aftrek viel ik ook nog eens terug van plaats drie naar vier. Het blijft een mechanische sport. Wederom heb ik veel geleerd tijdens deze races en het enthousiasme voor schaal 1/24 is alleen maar gegroeid. Bis zum nächsten Mal !