SLN Cup 2009

Afgelopen zondag mochten we wederom voor dag en dauw uit de veren. Het ijs zat behoorlijk vast op de voorruit, zodat ik opnieuw een kwartier later dan afgesproken bij Ferry kwam aanrijden. Het mocht de pret niet drukken. Bij aankomst in Tilburg, voor deelname aan de SLN Cup 2009, bleek dat het bestuur had gekozen voor een Mercedes-Benz 300SLR als Cup 2009 slotcar. Daarvoor alsnog mijn dank, dat heeft het vroege opstaan meer dan goed gemaakt.Voor de tweede keer op rij werd het toernooi bij Model Racing World in Tilburg gehouden. De baan kende ik nog van vorig jaar en ditmaal ging ik samen met Ferry de strijd aan met andere SLN leden om de Twentse eer hoog te houden.De bekende Ferrari Enzo's van Carrera stonden in diverse mooie kleuren weer klaar om rubber te leggen. De roze slotcar kon vorig jaar betiteld worden als degene met de meest dramatische wegligging. Ditmaal reed deze als één van de beste, tenminste, dan heb ik het over het begin van de dag, maar daarover later meer.Na de trainingen werd het tijd 'mal richtig Dampf zu machen'. De eerste krachtmetingen op het Carrera asfalt vonden plaats in drie willekeurig ingedeelde groepen. Op basis van het aantal afgelegde ronden konden de finalisten, semi-finalisten en bijna semi-finalisten gerangschikt worden.De Enzo's werden op het circuit behoorlijk aan de tand gevoeld en verre van gespaard. Toch vergde elke regelaar ook weer gewenning, waarbij de Parma van baan twee zelfs continu op het punt van koken stond, maar miraculeus genoeg de racedag overleefde.De strijd op de baan brandde vanaf de eerste heat in alle hevigheid los, ondanks de grote verschillen in rijgedrag tussen de Enzo's. De rode Ferrari op baan één was simpelweg een ramp met z'n wegligging en vele spontane lekke banden.Daarentegen bleek de gele Enzo op de zesde baan in staat ronden lang een spannende strijd te kunnen voeren met de blauwe op baan vijf. Wijsheid zou zijn je eigen race te rijden en alle andere verstorende elementen te negeren, maar het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan. Een flinke crash van beiden tegelijkertijd maakte abrupt een einde aan het gevecht. Toch waren het de betere slotcars van de dag.De paarse Enzo was een verhaal apart. Deze had een behoorlijk gebrek aan grip, waardoor laagvliegen als hierboven een nieuwe betekenis kreeg. Het gevaar deed zich voor dat door de gladde banden de voorkant onverwacht snel door de achterkant werd ingehaald. Daarnaast had de Ferrari vaak de neiging na een slippartij in een vreemd slot te duiken, met alle desastreuze gevolgen van dien.Het is vanzelfsprekend te gemakkelijk de oorzaak van alle crashes alleen op de slotcars te herleiden. De coureurs hebben uiteraard ook een sleutelrol bij het rijden of deslotten en dat zelfs drie baancommissarissen tegelijkertijd in de weer zijn (zie bocht, brug en lange rechte stuk) Ferrari's op de baan te zetten zegt voldoende.In de finale prees ik me zeer gelukkig door na twee heats van de zes aan kop te liggen, weliswaar met een krappe twee ronden voorsprong, maar toch! Op zich is dat ook in lijn der verwachting als begonnen mag worden met de twee beste slotcars in de arena. Andere finalisten waren op dat moment nog bezig met onder andere het 'overleven' van de rode en paarse Enzo.De roze Ferrari liet me - voorheen nog één van de beteren - in het heetst van de strijd helaas wel behoorlijk in de steek. Zelfs drie onderhoudsbeurten door twee slotrace experts mochten in eerste instantie niet baten. Het aantal ronden in die heat bleek dus ook teleurstellend en ik viel derhalve terug naar een derde plek. De rode en paarse Enzo had ik op dat moment nog voor de boeg en inderdaad, die hadden mijn medestrijders al gehad.Uiteindelijk is dat ook het mooie van de opzet in deze wedstrijd. Iedereen krijgt met hetzelfde materiaal te maken, het goede en het mindere. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven, dat ik ook de rode Ferrari regelmatig bij anderen even buiten de baan in onderhoud zag staan, dus gemiddeld genomen had iedere deelnemer het even goed of slecht. Doelstelling bleef natuurlijk een zo laag mogelijk nummer te scoren van de gelimiteerde 28 Mercedes-Benz 300SLR's.Na deze thriller van een finale eindigde ik uiteindelijk op een vijfde plek, vandaar dat nummer 5/28 van het kaartje af te lezen valt. Rest mij om Frits, Nieck en Arne te feliciteren met respectievelijk de eerste, tweede en derde plaats en Michel en Michel te bedanken voor hun inzet om deze dag tot een succes te maken. We hebben ons uitstekend vermaakt en wie weet tot de SLN Cup 2010?