Paarsgewijs deel III

Het zal rond het jaar 2003 zijn geweest, dat ik een enorm zwak kreeg voor de Scalextric Ford GT40. Fly stond op het punt de MkI van dit model te lanceren, maar de introductie werd - zoals wel vaker voorkomt bij slotracefabrikanten - keer op keer uitgesteld. Na een vertraging van ongeveer een jaar kon Fly de inhaalslag niet meer maken. Het succes van Scalextric was op dat moment al te groot.Terecht overigens, want het zijn stuk voor stuk plaatjes van slotcars, al die Ford GT40 varianten van Scalextric. In dit artikel gaat het om de Scalextric Ford GT40 MkII, allen deelnemers van Le Mans 1966. De nummers 2, 1 en 5 vulden dat bewuste jaar in die volgorde het podium. De rode #3 had tot 's ochtends vroeg ook kansen daar te eindigen, ware het niet dat zij door motorpech uitviel. De Ford MkII's werden door Scalextric uitgebracht in de reguliere slotcar verpakking, maar ook gepresenteerd in een luxe donkerblauwe kartonnen 'Sport' geschenkdoos met daarbij een 'Sport' wikkel om de 18K rpm Mabuchi motor.Rammelbakken zijn het wel. Geregeld vallen koplampen tijdens het racen uit de carrosserie, wordt een achterraam verloren of laat de achterspoiler los. Het controleren van de slotcar op volledigheid is na het einde van een race geen overbodige luxe. De GT40 MkII varianten uit die tijd (van de meest recent geïntroduceerde typen weet ik het niet) zijn voorzien van het blauwe schoentje. Het in elkaar zetten van zo'n MkII vergt - ondanks de mogelijkheid de carrosserie te knikken - wel enig geduld door de losse onderdelen aan de achterzijde.Eind 2003 viel ik voor de Goodwood set en scoorde deze tijdens de in dat jaar gehouden 'oudejaarsdagen' in Putten. Ik vond het echter zonde dit fraaie drietal op de baan te gebruiken, dus medio 2004 verzamelde ik via JadlamRacing van elk een tweede Goodwood exemplaar. Gezamenlijk met de rode #3 GT40 MkII kunnen de vier Fordjes Le Mans 1966 op Circuitpark Le Grenier nog eens dunnetjes overdoen.