Trainen en racen op grotere schaal

De laatste dagen stonden weer in het teken van de Mini-Z klasse en de schaal 1/24 SLP Jaguars.Max had veel werk gestoken in de opbouw van de Jägermeister Jaguar en dat was te zien ook. Samen met de zwarte inserts en de speciale koplampen oogt de slotcar erg bruut en stoer. Vanaf nu gaat het om het zo goed mogelijk afstellen van de slotcar om de snelheid in de auto te krijgen.Elke verbetering kan zomaar een tiende per ronde schelen. Gerard begrijpt dat spelletje zeer goed. Misschien kunnen we hem beter de tandendokter noemen, gezien het werk dat hij in alle pinions en kroonwielen steekt, met overigens een aantoonbaar goed resultaat.De meeste aandacht ging tijdens de training echter uit naar het racen met de Mini-Z slotcars. Mijn Aston Martin woog 182 gram, maar na het demonteren van de achtervleugel werd het gewicht teruggebracht op het minimum van 180. Na veel tijdronden gereden te hebben, werden de eerste degens gekruist.Deze crashbestendige Kyosho's zijn voor het betere racewerk aangeschaft, waarbij een koprol meer of minder en een passage onder de zwevende achterkant van de tegenstander niet wordt geschuwd. Mijn eerste bevindingen zijn zeer positief, maar de Aston Martin heeft nog veel (denk)werk nodig om de top bij te kunnen houden.In Reken lag de 6-sporige houten baan van Wolfgang er weer prachtig bij. De Jägermeister Jaguar lag goed op de baan en de tijden per slot waren acceptabel te noemen. Natuurlijk werd weer eerst flink getraind en na een aantal verbeteringen aan de Jaguar en montage van de racevelgen met banden, gingen de tijden al snel drie tiende per ronde omlaag.Bijzonder overigens dat ik bij thuiskomst mezelf ook op de foto zag staan. Een nieuwe invalshoek van de blogsport 'de fotograaf gefotografeerd'? Tijdens de SLP Sprint wist Gerard zich de eerste plaats toe te eigenen door vreselijk snel maar ook heel constant te blijven rijden. Knappe prestatie Gait!Een strafpenalty voor deslotten had van mij overigens wel gemogen. Voor mijn vierde plaats had het waarschijnlijk niets uitgemaakt, maar het zou het rijgedrag wel hebben beïnvloed van racers die regelmatig langs de baan stonden.De SLP Langstrecke werd een zenuwslopende race voor 'die Rennleitung', maar een geweldig actief gebeuren voor de racers. Bij een herstart (na deslotten van iemand) stond prik op de baan. Te snel van start betekende automatisch een aantal strafseconden. Tevens moest regelmatig getankt worden in de pitsstraat. Twee keer werd de rijder door de computer gewaarschuwd dat getankt moest worden en na de derde doorgang ging de prik er een aantal seconden af en moest direct gestopt worden in de pitsstraat om verder drama te voorkomen.Het tot stilstand komen in die pitsstraat was een avontuur op zich. Voor en na de markering zit een sensor gemonteerd en precies daartussen moest de slotcar stoppen zodat het tanken begon. Regelmatig schoot ik door omdat ik de remwerking de verkeerde kant op had gedraaid of bleek dat ik een volle stint met volledige rem had gereden, omdat ik die op de regelaar na het tanken niet had teruggedraaid.De Langstrecke deed zijn eer ditmaal ook zeker aan. Op elk spoor werd vijftien minuten non-stop, behoudens het tanken dan, geraced. Na zes sporen en anderhalf uur later wist ik me wederom als vierde te plaatsen. Gerard eindigde ook ditmaal sterk en pakte zilver en Max moest met brons genoegen nemen. Met een Duitser (Marco) op de eerste plek is het competitieve element weer volop terug in Reken.