Om de opbouw van een Schöler chassis te verduidelijken, volgt hieronder een fotoreportage met korte uitleg. Het geeft tevens de bouwvolgorde weer.
Het Schöler onderdelenzakje hierboven getoond met schroefjes, moertjes, palletjes, busjes, ringetjes en plaatjes.
De H- en U-plaat worden op advies van Max door Epoxy platen vervangen omdat ze veerkrachter zijn en iets dikker. Ook de achterashouder is maatwerk, het origineel kreeg na één testavond reeds speling in de as.
Onder is de verbinding te zien waar de achterashouder tegenaan komt. Deze wordt met vier schroefjes aan de bodemplaat bevestigd.
De achterashouder wordt met twee inbusschroefjes vastgezet en is verstelbaar.
Op onderstaande foto is te zien hoe deze bevestigd dient te worden. Aan de rechterkant komt de motorsteun, net als midden op het chassis. De steun in het midden staat hier precies verkeerd om. Later is de goede manier (lange kant tegen het chassis) te zien.
De H-plaat wordt iets boven het metalen chassis gemonteerd. Deze rust op de zwarte veerringen en tegen de busjes.
Bovenop volgt een zilverkleurig ringetje en een moertje. De H-plaat wordt op deze manier op vier plaatsen geklemd tussen de busjes.
Voor de beeldvorming is onder het eindresultaat naast het eigen chassis gelegd.
De U-plaat komt voor de H-plaat en wordt op drie plaatsen vastgezet met aan de voorzijde een klein veertje tussen het chassis en de U-plaat en aan de achterkant geklemd tegen een busje.
De metalen plaat met twee opstaande delen wordt onder de U-plaat geschoven. In de buitenste rij van de negen voorgeboorde gaten wordt deze aan beide kanten in de middelste gaten aan de U-plaat vastgezet.
De schoenhouder wordt op twee plaatsen vastgeschroefd aan de zojuist gemonteerde metalen plaat met opstaande randen.
Aan die opstaande randen komt de voorashouder. Ook deze wordt met inbusschroefjes bevestigd en is - net als de achteras - in hoogte (straks dus de as) verstelbaar.
De metalen houders, waarmee binnenkort de carrosserie op het chassis gemonteerd kan worden, zijn gemakkelijk met vier maal over een schroefje, veerringetje, ringetje en moertje met elkaar te verbinden.
Onderstaand ter verduidelijking drie situaties naast elkaar gelegd. Geheel links het 'kaal' opgebouwde chassis, in het midden inclusief de carrosseriehouders aan het chassis geschroefd en uiterst rechts het totaal opgebouwde Schöler chassis inclusief Fox-2 motor, bedrading, assen, velgen met banden en het schoentje.
Voor iemand die idee heeft een vergelijkbaar project aan te gaan, doe je voordeel met dit verslag.
De Kyosho modellen - hierboven de Ford GT van Ferry en mijn Aston Martin - zijn niets anders dan hele fraaie en crashbestendige schaal 1/28 kappen voorzien van een goedkoop onderstel. Max weet met droge ogen te vertellen dat hij ze in de Otto kieperd.
Onze docent Max had al een McLaren voorbereid, zodat het eindresultaat goed bewonderd kon worden. De bevestiging van de metalen houder aan de carrosserie is iets dat we, gezien zijn schaal 1/24 ervaring, hem hebben toevertrouwd.
Eerste doelstelling van deze avond was het in de toekomst zelf kunnen opbouwen van zo'n Schöler chassis. Tweede maar eigenlijk belangrijker is het gaan begrijpen en daardoor kunnen afstellen van de eigen slotcar tijdens de SRTT-competitie.
Ferry probeerde, net als ondergetekende, zoveel mogelijk voor het nageslacht vast te leggen. Op 
Ik zal binnenkort mijn fotoreeks ook op mijn blog tonen. De opbouw van het Schöler chassis zal dan chronologisch worden uitgelegd.
De slotcars, welke straks het strijdtoneel zullen gaan betreden, zijn inmiddels ook bekend:.jpg)
Onder deze schaal 1/28 Aston Martin carrosserie zal een Schöler chassis worden gebouwd om vervolgens met deze 
Een vereiste aan de carrosserie is wel dat het om een 98mm body gaat (wielbasis). Tevens is de spoorbreedte voor en achter voor alle deelnemers gelijk gesteld. Onder toezicht van Max zal een ieder binnenkort zelf het chassis gaan opbouwen en verder naar eigen wensen binnen het reglement fine-tunen.
De wedstrijdregels en het puntensysteem moeten nog worden opgesteld, maar de eerste stap in deze ongetwijfeld zeer spannende competitie is gemaakt.
waarbij ik deze met als onderwerp de NSR set 03 Porsche 917K 24H Daytona 1971 Martini Racing Team wel erg geslaagd vind en nèt even wat anders.
De bedoeling is de 'Lane Change Card' voor de slotcar te plaatsen, voordat deze uit het slot wordt genomen om deze handelingen te gaan verrichten. In praktijk bleek toch enige gewenning nodig en werd of het plaatsen of het weghalen van de kaart regelmatig vergeten. De grootste verrassing kwam echter uit het eigen kamp. Max had op het door hem nieuw ontwikkelde Evo-4 chassis de goede onderdelen van mijn rode Jaguar gebouwd en dit voorzien van een blauwe testkap.
Met een knipoog naar mijn merkenvoorkeur zijn op de vooras Porsche velgen gemonteerd, waarvoor mijn dank. Door het ontwerp van dit Evo-4 chassis wordt het zwaartepunt van de slotcar zo laag mogelijk gebracht. Het gewicht van alle andere gebruikte materialen zijn zo licht mogelijk gehouden.
Het resultaat was verbluffend. Reed ik met de rode Jaguar begin van de middag met moeite een 6,337 in baan vier, na een paar rondjes met mijn nieuwe bolide kon ik al een zes blank laten noteren. Dit soort tijden heb ik in Reken nog nooit gehaald. De bochtensnelheid van dit blauwe monster is ongelooflijk.
Ferry heeft tegenwoordig ook genoeg te melden op zijn 
Dat de tijden tussen de racers tegenwoordig heel dicht bij elkaar liggen bewijst bovenstaande lijst. Tijdens de qualifying reden zes van de elf rijders onder de zes seconde. De 5,969 is mijn allersnelste tijd ooit op de Speedway in Reken en deze tijd is slecht 1/1000ste langzamer dan die van Wolfgang op plaats drie.
Op het chassis gaat nog andere Jaguar kap gemonteerd worden, die ik binnenkort zelf van kleur en sponsoring zal voorzien en niet onbelangrijk lichter van gewicht is. Aan deze slotcar met geheel nieuwe opzet moest ik wel behoorlijk wennen.
Tevens miste ik - vooral tijdens de Sprintrace - de racevorm. Om de grenzen van de slotcar te vinden, schoot ik te vaak uit het slot en vergat zelfs een keer de omnummering. Een daling van plaats drie naar negen in deze Sprintrace was het gevolg. Na een inhaalrace wist ik de schade tot een zesde positie te beperken.
Met Ferry leverde ik tijdens de tweede race, de SLP Langstrecke, een geweldig spannend en mooi gevecht. Ronde na ronde lagen onze Jaguars vlak bij elkaar. Uiteindelijk wisten we beiden 282 ronden in dertig minuten af te leggen, echter lag Ferry een halve baanlengte voor. Het werd een hard bevochten top vier voor Nederland. De (Duitse) concurrentie nadert en dat maakt het alleen maar spannender.
De Magnet Marshal kan als normale weegschaal worden gebruikt, maar de belangrijkste meerwaarde voor mij is het kunnen vaststellen van de magneetkracht. Vanaf nu kan een slotcar thuis nog beter worden voorbereid, voordat afgereisd wordt naar een toernooi.
Verstuurd vanuit 
De Magnet Marshal is vrij eenvoudig in gebruik, maar je moet het even weten. Door een slotcar zijwaarts achter de metalen strip van het weegplatform te leggen, kan het gewicht worden afgelezen.
Druk vervolgens op de knop O (bovenste van de twee aan de rechterkant). Op het afleesvenster verschijnt nu het cijfer o met links in het klein de term Tare (van tare weight).
De slotcar kan nu voorzichtig op de wielen worden geplaatst, met het schoentje in de daarvoor bestemde uitsparing. De magneetwerking van deze standaard uit de doos Fly Porsche 934 Jägermeister bedraagt 228gram.
Zou knop O niet worden ingedrukt, dan valt - zoals hierboven te zien - 302 gram af te lezen. Haal van dit getal het zoëven opgemeten slotcargewicht van 74 gram, dan is de magneetkracht ook met een simpele rekensom (302-/-74=228gram) te achterhalen. Voor de liefhebbers van de Magnet Marshal,